เห็นควยใหญ่แล้วใจมันสั่น

เรามาทำงานเป็นฝ่ายบัญชีอยู่ในโรงงานที่มีพนักงานจำนวนพันคนย่านพระประแดง เราได้เช่าห้องพักอยู่ข้างนอก เพราะหอพักคนงานมันแออัดเกินไป ไม่ชอบอีกอย่างพวกสอดรู้สอดเห็นมันมีมากเราจึงออกมาเช่าห้องพักที่เงียบและไม่ไกลโรงงานมากนัก ที่แถวเราพักเป็นห้องแถวชั้นเดียวที่มีห้องพักเป็นสัดส่วน ห้องน้ำห้องครัวแยกเป็นสัดส่วน ไม่รวมกันเหมือนห้องเช่าทั่วๆ ไป ใครจะติดแอร์ก็ได้เพราะหม้อไฟแยก เจ้าของบ้านเช่าใจดี ที่สำคัญมันอยู่ในบ้านสวนที่เงียบปลอดภัยเราเช่าอยู่คนเดียว

เราติดแอร์เพื่อคลายร้อน และเราสรรหาเฟอร์นิเจอร์ตกแต่งห้องเหมือนบ้านตัวเอง เพราะเราอยู่มาหลายปี และทุกห้องส่วนใหญ่จะอยู่กันนานๆ จนเป็นครอบครัวก็มี พวกเราทุกห้องจึงรักกันแบบพี่น้อง พึ่งพาอาศัยกันเกือบทุกเรื่อง ทุกห้องรู้ว่าเราชอบชายด้วยกัน แต่เราไม่มั่วทุกคนจึงดูเฉยๆ เพราะเราแทบจะไม่ค่อยเอาใครมาพักที่ห้องถ้าไม่สนิทสนมจริงๆ ถ้าจะมีอะไรเราก็จะหาโรงแรม หรือไม่ตามชาวน่า เสร็จแล้วกลับบ้านนอน ที่ห้อง 11 เป็นห้องของเด็กหนุ่มๆ ในโรงงานเราเพิ่งจะออกมาเช่าเมื่อต้นเดือนพฤษภาที่ผ่านมา

เพราะพี่บรรจง เมีย และลูกๆ ย้ายกลับไปอยู่ต่างจังหวัด “พี่เบื่อห้องเช่าแคบๆ ว่ะ ลูกๆ ก็เริ่มโตแล้ว ทำงานมาหลายปี บ้านช่องห้องหอก็สร้างเสร็จแล้ว พี่คงไม่กลับมาอีกแล้วละ อ้อ ! เดี๋ยวจะมีพวกหลานๆ พี่มันออกมาเช่าอยู่ต่อ ดูแลมันบ้างนะ” พี่จงบอกลาก่อนวันจะย้ายออกสักอาทิตย์หนึ่ง ก่อนที่เรากับเขาจะจบลงด้วยความชุ่มฉ่ำตามเคย อืม ลืมบอกไปพี่จงเป็นคนทางใต้ แต่ภรรยาเป็นคนอีสาน เรากับเขาเคยมีอะไรกันก่อนเขาจะอยู่กินกับเมียเขามาก่อน เมื่อสบโอกาสที่ดีๆ เขาจะต้องหาทางเข้ามาเติมรักให้เราบ่อยๆ

จริงๆ เราก็รักเขามากนะ แต่เราเป็นคนเงียบๆ ไม่ชอบเอะอะโวยวาย จึงทำใจได้กับการที่เขามีครอบครัว อีกอย่างเขาเสมอต้นเสมอปลายกับเรามาก แม้ว่าเราจะต้องช่วยกันปิดเป็นความลับแค่ไหนก็ตาม เขาจะไม่ให้เราได้น้อยอกน้อยใจเลยเด็กหนุ่ม 3 คนได้ย้ายเข้ามาอยู่แทน ทั้งหมดเป็นญาติทางภรรยาพี่จง มาจากอีสานทั้งนั้น พวกเขาทำงานกันคนละกะ เพราะที่โรงงานจะมีวันหนึ่งสามกะ คือเข้าเช้าออกบ่าย เข้าบ่ายออกดึก เข้าดึกออกเช้า พวกเขาจึงจะอยู่ไม่ค่อยพร้อมหน้ากัน จนเราจำไม่ค่อยจะได้ว่าใครเป็นใคร เพราะไม่อยากยุ่งกับพวกเขามาก

เพราะเราไม่ค่อยชอบคบกับวัยรุ่นมากนัก เปลืองทุกเรื่อง เราทำงานในออฟฟิศ เข้าเช้าเลิกงานเย็น ซึ่งก็ตามปรกติคนทำงานออฟฟิศทั่วไป เราจะชอบเล่นเน็ตและเกมอยู่ในห้องมากกว่าไปสนุกตามสถานบันเทิง ซึ่งนานๆ เพื่อนจะชวนไปทีหนึ่ง “โอ้ย อย่าชวนมันเลยอีหนุ่มนะ มันเก็บตังค์อย่างเดียว เหนียวซะหมายังไม่ได้แดกของมัน” บรรดาเพื่อนๆ ในกลุ่มห้าหกคนจะให้ฉายาเราว่า เจ้าแม่ตังเม ก็เราเสียดายนะ ทำงานเหนื่อยจะตายพอกลางๆ เดือนกูยืมมึง มึงดึงกูมั่วกันหมดเราไม่ชอบ “พี่ครับๆๆๆ” เสียงเคาะประตูเรียกเราในค่ำวันหนึ่ง ”พี่มีค้อนป่าวครับ ผมขอยืมหน่อย”

ก้าน เด็กคนที่ดูมีอายุกว่าทุกคนที่ห้องเบอร์ 11 นั่นเอง ”คือผมลืมกุญแจห้อง ไอ้รงค์กับไอ้มุก ยังไม่กลับ ผมจะงัดกุญแจครับ” เขาบอก พร้อมสะบัดหัวไล่น้ำ เพราะเขาเปียกฝนไปทั้งตัว “เธอจะงัดห้องไม่ได้นะ ที่นี่มีกฏอยู่ว่าถ้าเธองัดห้องโดยไม่แจ้งเจ้าของบ้าน เขาจะไล่ออกทันที เพราะทำให้บ้านเขาเสียหาย ไปบอกลุงก่อนไปเดี๋ยวแกคงมาช่วยตัดกุญแจให้หรอก” เราบอกพร้อมอธิบายยาวๆ “ผมรู้ครับ อาจงเคยบอกแล้ว แต่ลุงกับป้าไม่อยู่ครับ ผมปวดหัวอยากเข้าห้องนอนพักครับ” เขาพูดแบบอ้อนวอน “เฮ้อ ! พี่ไม่ให้ยืมหรอก เดี๋ยวกลายเป็นเรื่องใหญ่โต เอางี้เข้ามาพักในห้องพี่ก่อน เดี๋ยวเพื่อนเธอก็กลับหรอก เอาเสื้อกับกางเกงพี่เปลี่ยนก่อน เดี๋ยวหวัดกินตายหรอก เข้ามาเร็วๆ ซิ ฝนสาดเข้าห้อง เร็ว”

เราพูดบ่นๆ พร้อมแสดงน้ำใจ เพราะเขาก็เป็นญาติของคนที่เรารักอยู่ด้วย เดี๋ยวพี่จงรู้จะตำหนิ เราส่งเสื้อแขนสั้น พร้อมกางเกงบอลให้เขาไปเปลี่ยน “ไปเปลี่ยนซะ อาบน้ำสระหัวออก เดี๋ยวไม่สบาย” เราพูดแบบสั่ง “ห้องพี่นี่น่ารักจัง อาจง บอกว่าพี่อยู่ที่นี่นานกว่าทุกห้อง พี่ไม่คิดกลับไปอยู่บ้านเหรอครับ” เขาถามแบบซื่อ หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ามาเสร็จ “กลับไปหาใครละ ก็พี่ไม่มีใครนี่นา พี่น้องก็กระจัดกระจายกันไปคนละทิศละทางตามครอบครัวของเขา พ่อแม่ก็กลับบ้านเก่าหมดแล้ว … เอานี่ยาทิฟฟี่ ทานซะจะได้ไม่เป็นไข้ หมู่นี้โรงงานยิ่งไม่ค่อยให้ลามากนัก เดี๋ยวเขาไล่ออกนะจะบอกให้” เราส่งยาทิฟฟี่ให้เขาสองเม็ด

“ผมขออีกเม็ดได้ป่าวครับ มันแรงดีจะ ตื่นขึ้นจะได้หาย เอ้อ ! ผมขอแซ่เสื้อผ้าไว้ในห้องน้ำก่อนนะครับ” เขาขอยาเพิ่ม พร้อมขออนุญาตแบบเกรงใจ “กินเกินขนาดไม่ดีนะยานะ เดี๋ยวช็อกตายหรอก” เราค้าน ”อยากได้ก็อยู่ตู้ยาข้างฝาแนะ หยิบเอาเอง อ้อ ! กินข้าวมาหรือยังละ หาอะไรรองท้องก่อนกินยานะ ไม่งั้นอันตรายต่อกระเพาะ” “ขอบคุณครับ ทานข้าวมันก่อนเข้ามาครับ” เขาเดินไปหยิบยาอีกเม็ด พร้อมกับถาม ”ถ้าผมง่วงผมขอนอนพักผ่อนที่โซฟาได้ป่าวครับ เพราะพวกนั้นนะมันออกกะตอนดึกครับนะครับ” เราเปิดทีวีให้เขาดู แล้วตัวเองก็เข้าครัวด้านหลังเพื่อทำอะไรทาน เพราะเราไม่คอยชอบอาหารถุง ชอบทำอะไรทานตามที่ชอบมากกว่า

เราทำกับข้าวเพลินจนเสร็จ กลับออกมากะจะชวนเขาทานด้วยกัน อ้าว หลับซะแล้ว เขานอนขดบนโซฟา คงหนาวเพราะเราเปิดแอร์ด้วย เราจึงผ่อนแอร์ลง และหยิบผ้าห่มมาคลุมให้ “ก้านๆ นอนดีๆ” เราปลุกให้เขานอนสบายๆ พร้อมห่มผ้าให้ เสียงเขาอู้อี้แต่เขาก็นอนเหยียดยาวโดยดี ”ปวดหัวมากเหรอ ตัวร้อนจี๋เลยเรานะ” เราถามพร้อมเอามืออังหน้าผากเขาอีก เขาไม่พูดแต่พยักหน้า เราจึงไม่รบกวนปล่อยเขานอนพักผ่อนเต็มที่อืม ! เขาก็หน้าตาดีนี่นา ไว้ผมยาวประบ่าแบบวัยรุ่น ผิวเข้มๆ หนวดเคราครึ้มเพราะไม่ได้โกน ขนแขน ขนขาดกดำ จมูกโด่งได้รูปถึงจะไม่คมแบบชาวกรุงก็เถอะ ริมฝีปากบาง ขนตาดำเป็นแผง มือเท้าสะอาดสะอ้าน

เขากรนเบาๆ เราคิดถึงพี่บรรจงขึ้นมาจับใจ ครั้งหนึ่ง พี่จงเคยนอนที่ตรงนี้ ต่างที่ว่าครั้งนั้นพี่เขาเมา เราต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เช็ดตัวให้เขาอย่างทุลักทุเล แต่ครั้งนี้เด็กหนุ่มคนนี้ เขากำลังหลับเพราะฤทธิ์ยาและไข้หวัด เรารู้สึกวูบวาบแบบบอกไม่ถูกเราปิดทีวี และเข้าเน็ตเพื่อคุยกับเพื่อนๆ ปิดไฟเพดาน เพื่อเขาจะได้พักผ่อน เต็มที่ เราเข้าบอร์ดประสบการณ์เสียวของเพื่อนๆ และเข้าอ่านในเรื่องราวของเพื่อนคนหนึ่งที่เล่าเรื่องลักหลับเพื่อน เราเกิดความคิดที่แปลกใหม่ขึ้นมาทันที เราหันกลับมามองชายหนุ่มผู้ที่กำลังหลับสนิทเพราะฤทธิ์ยาและไข้หวัด

ก้าน เขากำลังหลับสนิทจริงๆ ใจหนึ่งก็กลัว ใจหนึ่งก็อยากลอง เขาอาจจะไม่ใช่สเป็คของเรา แต่เขาก็ไม่เลวเลยทีเดียว ถ้าตัดผมให้สั้นและเรียบร้อย เขาคงจะน่าดูกลัวเด็กผมยาวแบบนี้ เรานั่งพินิจเขานานเป็นสิบนาที พอจะเอื้อมมือไปปลุกเขาก็เกิดอาการสั่นเทิ้มไปทั้งตัว เพราะเถ้าเขาตื่นแล้วเราจะบอกเขาว่าอย่างไร อูยส์ ! มันสั่นนะ เราไม่เคยจะเป็นอะไรมากมายขนาดนี้ ก็ทุกทีมันเมาบ้าง หรือตกลงกันเรียบร้อยแล้วบ้าง หรือไม่ก็ของที่คุ้ยเคยอยู่แล้ว มันเลยเฉยๆ แต่นี่เขาเป็นใคร เราจะทำดีป่าวเนี่ยเรายืนมองดูชายหนุ่มที่หลับไหลเพราะฤทธิ์ยาแก้ไข้หวัดด้วยความลังเล ความอยากและความกังวล..

ก้านยังกรนเบาๆ อย่างสม่ำเสมอ เรานั่งมองเขาด้วยความคิดที่สับสน ความคิดที่อยากลองอยากรู้มันกระตุ้นให้เราตรึงอยู่กับที่นานสองนาน เราเดินเข้าไปใกล้เขา พร้อมกับเอามือวางอังที่หน้าผาก เราถึงกับสะดุ้งเพราะเขาตัวร้อนมาก” ก้านๆ เป็นงัยมั่ง ตัวร้อนจี๋เลย ปวดหัวมากมั้ย ก้านๆ” เราเขย่าเขาสามสี่ที “อืม !!!” เขาครางอู้อี้แล้วหลับต่อ เรายังคงนั่งอยู่ขอบโซฟา เอามือวางที่มือเขา เสียงกรนเบาๆ ยังคงสม่ำเสมอ เขาคงหลับเพราะฤทธิ์ยาผสมฤทธิ์ไข้หวัด คิดจะลองสัมผัสที่เป้าตรงกลางลำตัวเขา ซึ่งมันโป่งนูนออกมาชัดเจน เพราะผ้าห่มแพรที่แนบเนื้อ

มันช่างดูตุงเด่นเป็นก็นเชียวแหละ…ไม่เอาน่า เดี๋ยวเราจะเสียความเป็นผู้ใหญ่ที่เขานับถือปล่าว…. ความรู้สึกที่หวาดระแวงเตือนตัวเอง เราจึงลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ เพื่อเอาผ้าขนหนูผืนเล็ก เพื่อชุบน้ำอุ่นเช็ดลดความร้อนให้เขาสักนิด อ้าวเขาแช่เสื้อผ้าหมดชุดเลยเหรอเนี่ย กางเกงในสีขาวที่บอกถึงยี่ห้อดีมันอยู่บนผ้า เขาคงไม่คิดอะไรและคงไม่คิดเรื่องน่าเกลียด เพราะห้องเราก็ห้องผู้ชายเราเขย่าตัวเขาอีกเพื่อบอกให้เขารู้ตัว ”ก้านๆ พี่จะเช็ดหน้าผากให้นะ เราตัวร้อนจี๋เลย” เราเช็ดไปด้วยความรู้สึกที่สั่นเทิ้มไปทั้งตัว มันบอกไม่ถูกว่าเรารู้สึกอย่างไร ตื่นเต้น .อะไรไม่รู้ บอกไม่ได้ “ปวดหัวๆๆ หนาวๆๆ อืม” เขาครางเหมือนเพ้อ

“ก้านๆ หนาวมากเหรอ เอาผ้าห่มผืนใหญ่แล้วกันนะ..” เราบอกเขาทั้งๆ ที่ไม่มีเสียงตอบกลับ ก่อนเอาผ้าห่มผืนใหม่ห่มให้เขา เราดึงเอาผ้าแพรออกเพื่อไว้ห่มเอง เราถึงกับกลืนน้ำลายฝืด เมื่อสายตาเหลือบมองไปที่เป้ากลางลำตัว เพราะมันเป็นท่อนลำขนาดเขื่องกระดกน้อยใต้กางเกงบอลผ้ามันที่แนบเนื้อ เรารีบเอาผ้าห่มผืนใหญ่ทับตัวเขา เพราะกลัวเขาหนาว ความอดทนเราหมดสิ้นทันทีเรานั่งลงข้างๆ โซฟา เขย่าเขาลองอีกที ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ก้านยังคงกรนเบาๆ เราจึงสอดมือเข้าไปใต้ผ้าห่ม เราค่อยๆ ลูบไปที่เป้ากลางลำตัวเขาเบาๆ แม่เจ้าโว้ย นี่มันสากกระเบือหรืออะไรกันแน่ ทั้งอวบ ทั้งยาว หัวบานจนสัมผัสนอกผ้ายังรู้ได้เลย

เราค่อยๆ สอดมือเข้าไปในขากางเกงที่หลวมๆ จนได้สัมผัสกับท่อนเนื้อขนาดมหึมา จากประสบการณ์เสียวที่เคยผ่านมา บอกได้ทันทีว่า ควยใหญ่ไม่ต่ำกว่าเจ็ดนิ้วครึ่งคูณเจ็ดนิ้วเป็นแน่ เพราะกำจนเต็มมือเกือบไม่รอบ เราค่อยๆ รูดลงไปจนสุดลำแล้วใช้ปลายนิ้วชี้ไล้บนหัวที่บานเบ่ง ซึ่งมีน้ำเงี่ยนซึมอยู่นิด มันลื่นๆ ร้อนๆ จนเราเองก็แข็งไปทั้งตัว ปลายนิ้วชี้เราไล้จนน้ำเงี่ยนเริ่มแห้ง เราจึงรูดขึ้นลงเบาๆ บางครั้งเราก็เอานิ้วก็นแหย่เข้าไปในรูที่มันใหญ่จนนิ้วก้อยเราเข้าไปได้ เขาขยับตัวเล็กน้อย เราปล่อยมือแล้วดูท่าที เขายังคงหลับต่อไปอีก เราจึงเริ่มต่อ คราวนี้เรามีแต่รูดอย่างเดียว มันช่างลื่นไม้เต็มมือจริงๆ เพราะหนังเขาคงยาวมันขึงรูดได้ยาวขนาดนี้

เราชักว่าวเขาอยู่เกือบสิบนาที เขาเริ่มเกร็งท่อนขาตอบรับเป็นจังหวะ สัญชาติญาณบอกให้เรารู้ว่า เขากำลังเดินทางใกล้ถึงที่หมายแล้ว เราตัดสินใจเปิดผ้าห่มออกดูให้เห็นจะๆ มันช่างงามอะไรอย่างนี้ หัวแดงบานเหมือนกับไม่เคยผ่านงานมาเลย หมอยที่ดกดำขนาดเห็นเพียงแค่ครึ่งเดียว ลูกบอลทั้งสองขนาดเขื่อง ท่อนล่ำที่คล้ำนิดๆ มันเองซ้ายหน่อยๆ เราสาวลูกสูบเขาต่ออย่างทนุถนอม ลูกบอลทั้งสองเริ่มหดตัวเต็มที่ หัวที่เบ่งบานอยู่แล้วยิ่งบานจนแข็ง ท่อปัสสาวะมันกระตุกตุบๆ สู้มือเราถี่ขึ้น เราตัดสินใจครอบปากที่หัวบานทันที แค่ลิ้นเราสัมผัสที่หัวบานเท่านั้นเอง อุทุกธาราที่ร้อนผ่าวพุ่งกระฉูดเข้าลำคอเราจนร้อนวาบๆ

เขากระตุกถี่ๆ จนเรากลืนแทบไม่ทัน เพราะไม่กล้าผลีผลามทำรุนแรง เราอมควยเขาได้แค่หัวส่วนมือก็สาวท่อนลำเพื่อรีดหยาดหยดเขาให้หมด เพราะจะได้ไม่เลอะเทอะให้เขารู้ตัว จนกระทั่งน้ำรักเขาหมดเกลี้ยง เราจึงคายให้หลุด และรีบเก็บให้เข้าที่เข้าทาง เรานั่งมองดูเขาด้วยความรู้สึกที่อายๆ บอกไม่ถูก เขายังคงหลับเหมือนเดิม จะมีก็เพียงลมหายใจถี่ๆ เหมือนเหนื่อย เราจึงลุกเดินเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการกับตัวเองที่ยังคงแข็งจนปวดตุบๆ และอาบน้ำเพื่อจะได้หลับเอาแรงไปทำงานพรุ่งนี้ ก่อนจะขึ้นเตียงเรายังเดินไปจ้องดูหน้าเขาอย่างเต็มตา จะว่าไปเขาก็หล่อดีนะ ถึงจะไม่คม แต่ก็ดูดี หุ่นรึก็มีกล้ามพองามเชียวหละ

ถ้าเขา…. เราสะบัดหัวไม่อยากคิดและกลับไปนอนที่เตียงตัวเอง “ใคร ก้านเหรอ จะเอาอะไร..” เราสะดุ้งตื่นเมื่อมีความรู้สึกว่ามีคนนั่งลงที่ขอบเตียง จนเรารู้สึกไหวยวบยาบ “พี่ๆ ผมๆ ” เขาผวาเข้ากอดเราจนเราตั้งตัวไม่ติด เขาระดมจูบไปทั่วใบหน้าจนเรารู้สึกถึงความร้อนผ่าวของลิ้นที่เลียตามใบหน้าและซอกคอ “ก้านๆๆๆ เดี๋ยวอะไรกันเนี่ยเดี๋ยวๆ คุยกันก่อน กี่โมงกี่ยามแล้วเนี่ย..” เราพยายามผลักเขาออกเพราะความงุนงง ได้ผลเขาหยุดระดมจูบ แต่ยังคงซบหน้าที่หน้าอกเรา และกอดเราแน่น “ก้าน อะไรกันเนี่ย เธอล้อพี่เล่นอะไรเหรอ แล้วเธอค่อยยังชั่วหรือยัง ไหนดูซิ.” เราพูดกับเขาด้วยเสียงตื่นเต้น พร้อมกับเอามืออังหน้าผาก

”ตัวยังร้อนอยู่เลย ปวดหัวไหม..” “ปวดครับ แต่ผมอยากกอดพี่มากกว่า พี่ทำให้ผมสบายตัวขึ้นเยอะเลยเมื่อสักครู่” เขาตอบพร้อมกับเลื่อนหน้ามาประกบปากเราเราถึงกับอึ้งกินเลยครับ เนี่ยเขารู้ตัวตลอดเลยเหรอ แต่เขาช่างแสดงท่าทีว่าหลับได้แนบเบียนจริงๆ แต่เราก็โต้ตอบการจูบของเขาอย่างไม่ลดละเหมือนกัน มือเขาลูบไปตามลำตัวของเรา และเขาชะงักเมื่อเจอกับขนมครกก้อนเขื่องที่หน้าอกเรา “พี่มีหน้าอกด้วยเหอครับ ขอดูหน่อยซิ….” เขาดึงเสื้อนอนเราขึ้นพร้อมกับมืออีกข้างบีบเบาๆ ปากที่ร้อนผะผ่าวของเขาครอบไปอีกข้างจนเราถึงกับสะท้านแอ่นขึ้นรับ เพราะมันช่างเป็นอะไรที่เราตื่นเต้นสุดๆ ทั้งที่ได้สัมผัสกับท่อนมหึมาของเขา จนได้ลิ้มรสแห่งน้ำรักอันทะลักทะลาย แต่ความตื่นเต้นที่เขากลับลุกมาจู่โจมเรา ทั้งๆ ที่ไม่มีท่าทีนี่สิ มันตื่นเต้นสุดๆ

“ก้าน พี่เสียว ก้านอย่าบีบแรงนะพี่เจ็บ อูยยยยยยยยส์ ก้านนนนนนน พี่เสียววววววววววววววว..” ก้านถูกเราลักหลับจนสำเร็จ เรากลับไปนอนที่เตียงปล่อยให้เขานอนต่อที่โซฟา ก้านกลับเป็นฝ่ายรุกเราในตอนใกล้สว่าง ที่จริงแล้วเขารับรู้ตลอด เพียงแค่ว่าเขา…. “พี่ครับ….ผมขอได้ไหมครับผมขอนะครับ….” เขาพูดเสียงอู้อี้ขณะซุกที่หน้าอกเรา มือของเขาก็ปัดป่ายไปทั่วตัวของเรา จนสะดุดเข้ากับขนาดอันกระทัดรัดที่ค่อนข้างจิ๋วของเรา เขาก้มลงไปใช้ปากกับของเราแบบเก้ๆ กังๆ ความร้อนผ่าวของลิ้นที่ครอบไปขนสุด เล่นเอาเราแอ่นเอวส่ายร่อนก้นลอยไปได้เหมือนกัน เราจับหัวเขากดไว้พร้อมกับโยกเอวเข้าออกในปากเขา

ก้านคงตอบรับการกระเด้าของเราอย่างไม่ลดละ เราประเภทรวดเร็วทันใจซะด้วย ไม่ถึงห้านาทีเราก็ถึงสวรรค์อย่างเรียบร้อย ”..ก้าน ดูดแรงๆๆๆๆๆ พี่จะออกแล้ว…อูยส์สสสสสสส ออ..กกกกกกกกก แล้…วววววววว..” เรากดหัวเขาไว้แน่น เขาทำคอแข็งเหมือนจะอาเจียน ก้าน กินเข้าไปให้หมดซิ กระดกลิ้นเลียด้วยซิ อูยส์สสสสสสสสสส เสีย..ววววว อย่างน้านนนนน อ้าวส์เขาเลื่อนตัวขึ้นมาทับเรา และระดมจูบไซร้ตามซอกคอ ติ่งหู มือก็ลูบคลำหน้าอกเรา เสียงเขาฟืดฟาดๆ เหมือนคนเหนื่อย” พี่ครับผมขอนะครับ …ผมขอนะครับ….” เขาไม่พูดออกมาให้จบ “ก้าน ..เธอจะขออะไรละ..อืม..เดี๋ยวพี่จะช่วยให้เธอได้สบายตัวอีกครั้งนะ…”

เราเอื้อมมือไปกำท่อนเอ็นยักษ์ไว้ ”..ของเธอทำไมมันใหญ่มากมายขนาดนี้ เคยวัดป่าว กี่นิ้วจ๊ะก้าน  … ใครโดนเข้าคงแหกจนเข็ดเป็นแน่เลย” เรากำรูดพร้อมกับถาม เขาชะงักการจูบ แต่กอดเราไว้แน่น “พี่อย่าปฏิเสธผมอีกคนนะครับ นะพี่นะเป็นเมียผมได้ป่าว….ผมขอนะครับนะ เมียจ๋า…ได้ป่าว…” เขากอดเราพลางพร่ำระล่ำระลัก “เดี๋ยวก่อนก้าน เธอขออะไรนะ เธอจะ..” เราถึงกับขนลุกซู่เมื่อรู้ความต้องการของเขา ไม่ใช่เราไม่เคย แต่ไม่ใช่กับขนาดของม้าอย่างนี้ “พี่ครับ ก้านขอเถอะนะครับ….ผมไม่เคยเย็ดใครสำเร็จสักที ผมอยากลองเหลือเกิน…. นะเมียจ๋าขอผัวนะ ผมอยากเหลือเกิน” เขาอ้อนวอนด้วยสีหน้าระหนกแบบคนกลัวความผิดหวัง

“ให้พี่ขอวัดดูก่อนได้ไหม แล้วพี่จะพยายามลองดูนะ..” เรายื่นขอต่อรอง เอาวะจะลองทำลายสถิติตัวเอง ไม่ฉีกจนเละ ก็ได้บันทึกว่าฉันผ่านน้องม้าแล้ว