ชักว่าวอวดควยพี่วินมอไซค์
สวัสดีครับวันนี้ผมมีอีกเรื่องเสียวมาฝากครับ เกิดขึ้นไม่นานช่วงโควิดนี่แหละครับ โควิดก็กลัวแต่ก็เงี่ยนนะครับ 55555 เป็นเรื่องปั้มน้ำมันอีกครับ วันนั้นผมก็ไปดื่มบ้านเพื่อนมาอีกครับแต่ไม่เมานะ ผมขอกลับก่อนประมาณสี่ทุ่ม เพราะจะมีเคอร์ฟิวตอนห้าทุ่ม เผื่อเวลาเอ้าท์ดอร์ไว้แล้วครับ กะว่าจะเสียวก่อนเข้าบ้านสักหน่อย ผมก็เลือกไปปั้มประจำครับ
ช่วงเวลานั้นก็ยังพอมีรถวิ่งอยู่นะครับ ในปั้มก็มีคนบ้างแต่ไม่มาก ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำก่อน จัดแจงถอดเหลือแต่บอกเซอร์ตัวเดียวกับเสื้อยืด เอากางเกงตัวนอกไปเก็บใต้เบาะเลย พอเดินมาก็เห็นมีคนยืนฉี่อยู่ 2 คนครับ ผมเลยทำเป็นนั่งยองๆ สูบบุหรี่ตรงข้างหลังโถนั่นแหละ เปิดมือถือดูคลิปอีกตามเคย เปิดเสียงเบาๆ พอให้คนอื่นได้ยิน กะว่าต้องหันมามองแน่ แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ
คนเข้ามาแล้วก็ผลัดกันออกไป ผมก็ยืนเล่นดูดบุหรี่ไปเรื่อยๆ มองหาเหยื่อไปด้วย ควยก็กึ่มๆ ตึงๆ แต่ไม่มีใครสนใจเลยครับวันนั้น เหมือนโชคไม่เข้าข้าง ดูเวลาอีกที 22.45น.แล้ว แม่งจะห้าทุ่มแล้วหรอเนี่ย คนก็เริ่มไม่มีเข้ามาแล้ว ผมเลยจัดการยืนเยี่ยวแล้วว่าจะชักว่าวที่โถไปเลย
พอเยี่ยวเสร็จผมก็ชักว่าวต่อเลย ถอยออกมาห่างโถหน่อย พอเริ่มชักได้ไม่นานแม่งดันมีคนเข้ามาแบบไม่ตั้งตัวเลย เสียงรถก็ไม่ได้ยินด้วย เข้ามาตอนไหนวะ เค้าก็พูด “เอ้ย ตกใจหมด” ผมหันไปก็ตกใจแต่พยายามคุมสติไว้เผื่อได้โชว์ พี่แกเป็นวินมอไซค์ดูแล้วอายุแก่กว่าผมไม่มาก ยืนเยี่ยวห่างผมไปประมาณ 4-5 โถ ผมก็ด้วยความหน้าด้านยืนชักโชว์พี่แกต่อเลย
แกก็หันมามองตลอดผมยิ่งสะใจ พอเยี่ยวเสร็จพี่แกก็เดินออกไปผมได้ยินเสียงล้างมือ ผมคิดว่าแกจะไป แต่ที่ไหนได้แกเดินย้อนกลับมาว่ะ แล้วยืนดูผมแบบห่างๆ ตรงทางที่จะเลี้ยวเข้ามาโถฉี่ เหมือนดูลาดเลาให้ประมาณนี้ แกยืนมองนิ่งมาก ยืนดูไปสักพักแกพูดว่า “แตกสักทีพี่จะรีบไป” โอ้โหพอผมได้ยินคำนี้นะ ผมหันควยไปทางพี่แกแล้วปล่อยน้ำพุ่งออกอย่างไกลเลอะเต็มพื้นเลย
พี่แกก็บอก “เยี่ยมๆ น้ำควยเยอะดีหนุ่ม” แล้วแกก็เดินไปเลย ผมรีบเก็บควยเดินตามออกไป อ่อรถพี่แกไปจอดอยู่หน้าร้านสะดวกซื้อแล้วแกเดินมาเยี่ยว ผมถึงไม่ได้ยินเสียงรถแก ผมก็เลยขี่ออกไปเทียบแกแล้วบอก “ขอบคุณคับพี่” แกก็ยิ้มนะแล้วบอก “เออ” ผมเลยถามต่อว่าทำไมพี่ยืนดูผมอ่ะ แกก็บอก “เอ้ยพี่ชินแล้วอย่างนี้ น้องชายพี่ก็ทำบ่อย พี่ไปก่อนนะน้อง” แล้วแกก็ขี่รถออกไปเลย ปล่อยผมค้างคาใจ งงแดกอยู่กับที่แกพูด สุดท้ายผมก็กลับบ้านด้วยความสงสัย